اکنون نقش حمایت های اجتماعی را در زندگی این بیماران بررسی می نماییم.
۲ – ۱۴ تاثیرحمایت های اجتماعی در بیماران ام اس
منظور از حمایت اجتماعی فقط تعداد رابطه ها نیست بلکه کیفیت رابطه ها نیز در آن مطرح است . ایده اصلی در این حوزه این است که پیوند های میان فردی عملا باعث افزایش سلامتی می‌شوند . این پیوند ها مردم را از گزند استرس دور می دارند ، آسیب پذیری آنان را در برابر بیماری کاهش می‌دهند وبه آنان کمک می‌کنند توصیه های درمانی را رعایت کنند . حمایت اجتماعی از بسیاری جهات نوعی کمک ویاری مقابله ای است ، برخی مطالعات نشان دادند بین حمایت اجتماعی وسلامتی بیشتر رابطه هست.رابطه حمایت اجتماعی ، استرس وسلامتی به عوامل متعددی بستگی دارد مثل نژاد ، جنسیت وفرهنگ ، مثلا به طور متوسط زنان بیشتر از مردان از حمایت اجتماعی سود می‌برند ، شاید چون روابط صمیمی وهیجانی زن ها بیشتر است (فیرس و ترال[۲۳] ، ۱۳۹۱).
حمایت اجتماعی در اواخر بزرگسالی نیز نقش قدرتمندی در کاستن از استرس دارد واز این رو ، سلامت روانی و جسمانی را تقویت می‌کند . تعامل اجتماعی وحمایت اجتماعی برای سلامت روان ضروری وتعامل با دیگران تنهایی و افسردگی را کاهش وعزت نفس ورضایت از زندگی را تقویت می‌کند (برک ، ۱۳۸۵).
حمایت اجتماعی اطلاعات و بازخورد هایی است که از عزیزان وآدم های محترم و ارزشمند اطرافمان می گیریم . حمایت اجتماعی ، شبکه ای از ارتباطات ووظایف متقابل است . محققان به این نتیجه رسیده اند که حمایت اجتماعی ، به ویژه داشتن روابط اجتماعی متنوع به کنار آمدن با فشار روانی وداشتن زندگی سالم تر کمک می‌کند ( سانتراک ، ۱۳۸۳).
حمایت اجتماعی تبادلات بین فردی در میان اعضای شبکه های اجتماعی است که به صورت روابط دو سویه و غیر رسمی و معمولا خود به خودی و سودمند می‌باشد و دارای دو حیطه عملکردی حمایت اجتماعی درک شده و ساختاری اندازه شبکه اجتماعی است. حمایت اجتماعی درک شده، نظرافراد در مورد حمایت ارائه شده را منعکس می‌کند و اندازه ی شبکه اجتماعی نیز به همه افراد شناخته شده به وسیله فرد یا بیمار بر می‌گردد. حیدری در سال ۱۳۸۷ در مطالعه ای با عنوان « ارتباط حمایت اجتماعی درک شده و اندازه شبکه اجتماعی با ابعاد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان» پرداخته و هدف از انجام این مطالعه ، بررسی تاثیر و ارتباط حمایت اجتماعی با ابعاد کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان می‌باشد. سرطان یکی از حوادث تنش زای زندگی است که اثرات منفی روی کیفیت زندگی به جا می‌گذارد و نیاز به حمایت اجتماعی را افزایش می‌دهد. این مطالعه بر روی۲۲۰ بیمار مبتلا به سرطان بستری در سه بیمارستان فیروزگر، حضرت رسول (ص)و انستیتو سرطان مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران با روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. نتایج این مطالعه، اطلاعات زیادی در مورد اهمیت حمایت اجتماعی درک شده برای بهبودی کیفیت زندگی بیماران می‌دهد. بیماری مسیر زندگی فرد را تغییر می‌دهد، مشکلات فراوانی در تمامی ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی ایجاد می‌کند،باعث افزایش احساس وابستگی، کاهش اعتماد به نفس، افزایش احساس آسیب پذیری، گیجی، درد، علایم جسمانی و افکار آشفته در مبتلایان می شود. عملکردهای روزانه، فعالیت های اجتماعی و آرامش فکری را دچار نابسامانی می‌کند و در عوض نقش های جدیدی را مطرح می‌سازد و باعث می شود بیماران به دیگران وابسته و کمتر قادر به حمایت کردن از سایرین باشند و به علاوه نتوانند در فعالیت های اجتماعی معمول شرکت کنند. تمامی این مشکلات به علاوه بستری شدن های طولانی، مراجعات مکرر به پزشک، درمان‌های مختلف، عوارض آن ها و هزینه های بالای درمان باعث کاهش کیفیت زندگی بیماران می شود. نتایج کلی این پژوهش نشان می‌دهد که حمایت اجتماعی به عنوان قوی ترین و نیرومندترین نیروهای مقابله ای برای رویارویی موفقیت آمیز و آسان افراد در زمان درگیری افراد با سرطان و شرایط تنش زا شناخته شده و تحمل مشکلات را برای بیماران تسهیل می‌کند و از طریق ایفای نقش واسطه ای میان عوامل تنش زای زندگی و بروز مشکلات جسمی و روانی و همچنین تقویت شناخت افراد، باعث کاهش تنش تجربه شده ، افزایش میزان بقا و بهبود وضعیت‌های بهداشتی و در پایان بهبودی کیفیت زندگی افراد می شود. حمایت اجتماعی بر سلامتی فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی اثرات مثبت داشته، باعث بهبودی کیفیت زندگی بیماران، ایجاد احساس خوب نسبت به زندگی، ارزیابی عمومی بهتر از زندگی و مقابله بهتر با بیماری می شود. روابط اجتماعی مثبت و حمایت، اثرات مثبتی روی سلامتی فیزیکی و روانی بیماران دارد و باعث می شود علایم بیماری در آن ها از شدت کمتری بر خوردار باشد. حمایت اجتماعی درک شده یک حیطه تسکین دهنده مهم بر این گرانی های اقتصادی می‌باشد. حمایت اجتماعی همچنین نقش مهمی در تسکین اثرات منفی بیماری بر بعد روانی بیماران دارد و باتجربه پریشانی کمتر، احساس کنترل بیشتر، بهبود اعتماد به نفس، کاهش اثرات حوادث منفی روی زندگی و بهبود کیفیت زندگی همراه می‌باشد. حمایت کافی از خانواده های بیماران باعث بهبودی کیفیت زندگی اعضای خانواده و ارائه هرچه بهتر حمایت به بیماران و بهبود کیفیت زندگی آن ها می شود. خداپناهی و همکاران (۱۳۸۸) مطالعه ای تحت عنوان «روابط ساختاری بین حمایت اجتماعی و امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان» انجام دادند . در نتیجه این مطالعه مشاهده گردید که حمایت اجتماعی برامیدواری تأثیردارد و با افزایش حمایت اجتماعی،امیدواری افزایش می‌یابد. نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که بین حمایت اجتماعی و امیدواری رابطه ی ساختاری مثبت وجود دارد. یعنی با افزایش حمایت اجتماعی، امیدواری افزایش می‌یابد. بنا براین، با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان چنین استنباط کرد که، اساس امیدواری برپایه ی حمایت اجتماعی اطرافیان و بستگان بیمار شکل می‌گیرد ( جهانبخش و همکاران، ۱۳۸۸).
