1. 1. – عابدی نیستانک، ربابه ، پیشین، ص ۱۵٫ ↑

1. 1. – قاضی، ابوالفضل ،آزادی عقیده و بیان (تهران،انتشارات فردوسی،چاپ اول،۱۳۷۳)ص۳۹٫ ↑

   

1. 1. – مؤتمنی، منوچهر ،پیشین ص۱۰۳٫ ↑

1. 1. – ژان لویی ،سروان شرایب،نیروی پیام،ترجمه سروش حبیبی(تهران،انتشارات سروش،چاپ اول ۱۳۵۵)ص ۳۸۱٫ ↑

1. 1. -ماده ۱ قانون مطبوعات ۱۳۶۴ مطبوعات را نشریاتی می‌داند که به طور منظم و با نام ثابت وتاریخ و شماره ردیف در
      زمینه‌های گوناگون خبری،انتقادی،سیاسی،اقتصادی،فرهنگی و…منتشر می‌شوند. ↑

1. 1. – مؤتمنی، منوچهر ،پیشین، ص۱۰۵٫ ↑

1. 1. – دوروژه،موریس،پیشین،ص۱۶۲٫ ↑

1. 1. – هوسمن،کارل،بحران وجدان ،ترجمه داود حیدری ،(تهران انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه،چاپ اول۱۳۷۵) ص۱۴۸٫ ↑

1. 1. – استون،فردیناندر ،نهادهای اساسی در حقوق ایالات متحده امریکا،ترجمه دکتر حسین صفایی(تهران،مجموعه حقوق تطبیقی چاپ اول-۱۳۵۵)ص۱۸۷٫ ↑

1. 1. – معتمد نژاد، کاظم، چالش‌های اخلاقی،حقوق،اجتماعی در فضای سیر نیک،(رسانه،سال دهم، شماره سوم)،ص۶۶٫ ↑

1. 1. – آیه ۱۲ سوره حجرات. ↑

1. 1. -Henry BlinProtection De la Vie Pivee(Jurisclasseur Penal Voulome II)PP.3. ↑

1. 1. – اصل ۲۲ قانون اساسی: «حیثیت،جان،مال،حقوق،مسکن و شغل افراد از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند». ↑

1. 1. – اصل ۲۵ قانون اساسی: «بازرسی و نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آن ها، استراق سمع و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون». ↑

1. 1. -دوبله-دسیس،مقاله رازداری و منافع عمومی،مترجم محمود حقیقت کاشانی ،نگاهی دیگر به اخلاق رسانه ای ،(تهران،انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه،چاپ اول ۱۳۷۴)، ص۳۳۷٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان، ناصر ،مقدمه علم حقوق، (تهران،انتشاراتشهرک انتشار،چاپ نوزدهم،۱۳۷۴)،ص۳۳۷٫ ↑

1. 1. – مؤتمنی ،منوچهر ،پیشین،ص۵۹٫ ↑

1. 1. -ژان کارنو،پیشین،ص۳۸۴٫ ↑

1. 1. – کارل هوسمن،پیشین،ص۱۶۰٫ ↑

1. 1. -Roger.O.Dally,La Responsabilite Causes Par Les Moyenes D′information De Masse(rapport national de Belge A IXe Congere Droit Compare ,Tehran.1974)P.134. ↑

1. 1. -Henry ,Blin. op.cit.PP.4. ↑

1. 1. ۲-bid.pp.141 ↑

1. 1. – Mavrie Ruffini La Responsabilite Des Dommages Dause Par Lamoyens D′information De Masse(1974 rapport national d′ Italian a LXe conger droit compare Tehran). ↑

1. 1. -فردنیاندز،استون،پیشین،ص۱۹۰٫ ↑

1. 1. -مؤتمنی ،منوچهر ،پیشین،ص۵۹٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان ،ناصر ،حقوق مدنی،اموال و مالکیت(تهران،نشر یلدا،چاپ اول،۱۳۷۴)ص۱۰۵٫ ↑

1. 1. – قاضی ،ابوالفضل ،پیشین،ص۶۷۳٫ ↑

1. 1. – طباطبایی مؤتمنی،منوچهر ،پیشین ص۱۴۷٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان ،ناصر ،پیشین،ص۲۵٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان، ناصر ، فلسفه حقوق ، ( تهران : انتشارات بهمنش ، چاپ دوم ، ۱۳۶۵ ) صص ۴۵۱ و ۴۵۳٫ ↑

1. 1. – دورکین،رونالد، حقوق و اخلاق ،ترجمه احمد راسخ،(مجله تحقیقات حقوقی دانشکده حقوق شهید بهشتی ،شماره۲۵-۲۶،بهار۷۸ )،صص۲۸۴٫ ↑

1. 1. – معتمد نژاد،کاظم ،مقاله شورای مطبوعات و اصول اخلاقی روزنامه نگاری ، (رسانه ،سال۱۱،شماره ۳)،ص۱ . ↑

1. 1. -سبحانی، محمد تقی ،موانع حضور اخلاق در صحنه مطبوعات،دیدگاه های اخلاقی (تهران،انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات
      رسانه ها،چاپ اول،۱۳۷۵)،ج ۱،ص۹٫ ↑

1. 1. – کارل ،هوسمن،پیشین،ص۲۳۱٫ ↑

1. 1. – مقاله اهداف و سیاست‌های شورای عالی سمعی و بصری در پاریس ،(رسانه سال۸،شماره۳۱ پائیز۷۶ )،ص۳۰٫ ↑

1. 1. -جعفری،سعید،رسانه ها،آگهی و مالکیت(رسانه، شماره ۲۲ سال۷۵) ص۹۸٫ ↑

1. 1. -محمدی،حمید، تبلیغات تلویزیونی و اخلاق،(همشهری،۱۰خرداد ۷۶). ↑

1. 1. -پ،الول،ژاک، اخلاق شناسی تبلیغات،ترجمه هومن پاینده،فصل نامه رسانه،ش۶،ص۴۱٫ ↑

1. 1. -اسماعیلی، محسن حقوق بازرگانی در ایران و جهان،پیشین، ص۴۱٫ ↑

1. 1. -پیشین،ص۴۲٫ ↑

1. 1. – ون هوچاک ،کار آیی تبلیغات سیاسی ،ترجمه بهجت عبادی،بولتن افکار عمومی شماره۱۷،پائیز۷۸،ص۵۷٫ ↑

1. 1. -احمد نژاد،محمد ،نقش صدا و سیما در انتخابات ،انتشارات مرکز تحقیقات صدا و سیما ص۱۹٫ ↑

1. 1. – هاشمی ، سید محمد، پیشین ( ح اساسی جمهوری اسلامی ) ص ۶۱۱٫ ↑

1. 1. – صادقی ،هادی ،اعتبارمنبع از دیدگاه معرفت شناختی ، (رسانه ، سال ۴ ، ش ۴ ، زمستان ۷۲ )، ص ۶۲٫ ↑

1. 1. – دوبله،د-سیس،پیشین ص۱۱۰٫ ↑

1. 1. – ژان، کازنو،پیشین،ص ۱۲۵٫ ↑

1. 1. – رضایی، محمد رضا ، حقوق کودکان در رسانه (۱) ،(سروش ، سال ۲۱ ، ش ۹۶۸ ، ۴ دی ۷۸ )، صص ۴۲ و ۵۴٫ ↑

1. 1. – قوانین پخش در جمهوری فدرال آلمان ص ۳۴٫ ↑

1. 1. – عیدی پور ،جعفر،لزوم قانونمندی در تلویزیون،(روزنامه سلام شماره۹۱۲۱،۲ مورخ۹/۴/۷۵). ↑

1. 1. 1. – برای آشنایی بیشتر این نظرات ر.ک .ژان، کازنو ،پیشین ،ص۱۲۹٫ ↑

   

1. 1. – Ston, FF,Demage by Mass Media (Published For the American Assocetion For the Comperetive study of law ) PP.141. ↑

1. 1. – دهلوی، اسماعیل ، چگونه مطبوعات اجرای عدالت را سد می‌کنند، (مجله کانون وکلا ، سال ۲ شماره ۱۶). ↑

1. 1. – Ibid,pp.195. ↑

1. 1. – کاتوریان، ناصر، مسئولیت مدنی، ضمان قهری(تهران،انتشارات دانشگاه تهران،نشریلدا،چاپ اول،۱۳۷۴)ص۱۴۴٫ ↑

1. 1. – محقق داماد، سید مصطفی ، قواعد فقه – بخش مدنی ( تهران ؛ نشر علوم اسلامی، چاپ بیست و هفتم ۱۳۸۹)، ص ۱۵۲- ۱۴۲٫ ↑

1. 1. – کاتوزیان،ناصر پیشین،ص۱۴۷٫ ↑

1. 1. -محمدی، ابوالحسن ،قواعد فقه(تهران،نشر یلدا،جاپ دوم،۱۳۷۴)ص۱۷۹٫ ↑

1. 1. -کاتوزیان، ناصر ، پیشین ، ص۱۴۸٫ ↑

1. 1. -محمدی، ابوالحسن ،پیشین،ص۱۸۳٫ ↑

1. 1. -محقق داماد، سید مصطفی ،پیشین،ص۱۲۰٫ ↑

1. 1. – دولت آبادی،ناصر،تجزیه در سبب ورود خسارت،(مجله حقوقی دادگستری-شماره۲،سال۱۳۵۷)،ص۱٫ ↑

1. 1. -داراب پور، مهراب ، قاعده مقابله با خسارت ( تهران : نشر گنج دانش ،چاپ اول ۱۳۷۷ ص ۷۹ ). ↑

1. 1. -رنجبر، مسعود ،(تعیین خسارت ناشی از نقض قرارداد،چاپ اول،۱۳۸۱،نشر میزان)،ص۸۲ . ↑

1. 1. -یزدانیان،علیرضا ،قلمرو مسئولیت مدنی،(تهران،نشرادبستان،چاپاول)، ص۵۲ . ↑

1. 1. -محمدی، ابوالحسن ،پیشین،ص۸۷ . ↑

1. 1. – کاتوزیان ناصر ، پیشین ، ص ۱۵۲ ↑

1. 1. – محمدی، ابوالحسن ، پیشین، ص ۱۸۷٫ ↑