-
- شاخص کمیت عددی است که درصد تغییرات را در یک دوره زمانی و یا نسبت به دو نقطه زمانی خاص مقایسه می کند.
-
- شاخص قیمت به عنوان یک کمیت عددی، تغییرات قیمت سهام موجود در بازار مالی را مورد سنجش قرار داده و تحولات و تغییرات بازارهای مالی را اندازه گیری و منعکس می نماید.
-
- شاخص جهت و میزان حرکت اوراق بهادار و یا پرتفوی خاصی را نشان میدهد و در واقع بازتابی از تمایل کلی بازار اوراق بهادار است. به عبارت دیگر و به طور کلی شاخص سهام چگونگی عملکرد بازار را نشان میدهد و از طرف دیگر روند بازار را که نشان از حرکت کلی قیمت بازار سهام است اندازه گیری می نماید. بنابرین، شاخص معیار اندازه گیری و قضاوت سرمایه گذاران در مورد کل بازار سهام و یا در مورد گروه خاصی از سهام در مقابل عملکرد سهام منفرد است. به همین خاطر به عنوان معیاری سودمند شناخته شده و توسط مشارکتکنندگان بازار مورد استفاده قرار میگیرد.
لازم به ذکر است که کمیت نسبی پایه را عموما با عدد ۱۰۰ نشان می دهند، زیرا افزایش یا کاهش کمیت مورد مطالعه، مانند ۱۲۵ و ۷۵ در مقایسه با ۱۰۰ به سهولت فهمیده می شود. عددهای شاخص ممکن است به صورت عددهای نسبی ساده، بر مبنای ۱۰۰، یا عددهای نسبی مرکبی که به صورت میانگینهای موزون، از همافزایی مقدارهای ناهمگن به دست آمده است (مانند قیمتهای نسبی یک مجموعه از چندین پدیده مورد بررسی و کار در چندین سال پیاپی)، یا به شکل نسبتهای کمیتهای میانگین بیان شده باشد.
اساسا، طراحی و محاسبه عدد شاخص کوششی است برای پدید آوردن معیار همگن برای اشیاء، ویژگیهای کیفی و کمیتهای ناهمگن. یکی از وجوه ناهمگنی فرآورده ها، وجود واحدهای قابل سنجش متفاوتی چون وزن، حجم، طول، مساحت، تعداد، مدت استفاده و مواردی از این قبیل است که برای تعیین کمیت آن ها به کار میرود. اگر این فرآورده ها در معرض خرید و فروش منظم و وسیع قرار داشته باشند، همگنسازی آن ها ضرورت مییابد. به بیان کلی، عداد شاخص برای مقاصد بسیار متنوعی، از جمله برای نشان دادن تغییرات مواردی از قبیل قیمت سهام شرکتها در بورس، تولیدات صنعتی، بازده تولید، درآمدهای ملی، قیمتهای عمدهفروشی، هزینه زندگی و بسیاری دیگر تهیه میشوند. در تهیه شاخص های قیمت، عموما اعداد شاخص بر مبنای زوجهایی از مقدار و قیمت مطرح میشوند. در این میان زنجیرهای زمانی اعداد شاخص را میتوان به مثابه روندنمایی از پدیده مورد بررسی در نظر گرفت. اعداد شاخص معیاری برای نشان دادن تغییرات اینگونه واقعیتها است. درباره عدد شاخص به مثابه روندنمای تغییرات قیمت، لازم است به این مسئله توجه شود که چگونه باید از ترکیب تغییرات نسبی قیمت سهام شرکتهای گوناگون یک عدد شاخص به دست آورد که بتوان آن را معیاری از تغییر نسبی سطح عمومی قیمتها دانست باید یادآوری شود که ثبات رویه در تهیه شاخص می تواند بر قابلیت اتکای آن بیافزاید، از این گذشته راههای مقایسه و ارزیابی مبانی تئوریک اعداد شاخص که در ادامه بدان اشاره خواهد شد نیز چندان بسته نمی باشد. مضافا اینکه در تهیه شاخص ها مسائل بسیار حائز اهمیتی چون:
-
- انتخاب پایه (مبداء مقایسه)
-
- انتخاب مجموع نمونه (سبد)
- تعیین اهمیت نسبی (وزن)
مقایسه و سنجش سلسلهای از شاخص ها هنگامی معنادار است که اجزای تشکیلدهنده سبد از قبیل قیمتها، مقادیر و سال یا سالهای مبدأ در وضعیتی عادی و قابل مقایسه انتخاب شده و از حالتهای افراط یا تفریط و بهمخوردگیها و افت و خیزهای تند و زودگذر بدور بوده باشد. موضوع دیگری که مطرح میباشد به کارگیری شیوهای جهت خنثی کردن آثار افت و خیزهای شدید قیمتی در اقلام سبد مورد محاسبه شاخص میباشد.
در هنگام بررسی های علمی، به منظور انجام ارزیابیهای دقیق و قابل اتکا، نیازمند معیارهای درست و منطقی میباشیم. بر این اساس نماگرهای اقتصادی در شناسایی رفتارها و سیستمهای موجود، شناخت روندها و جهت آن ها و نیز ترسیم چشم اندازهای آتی از اهمیت اساسی برخوردار هستند. از نظر مفهوم آماری، شاخص ها در گروه نماگرها قرار می گیرند. نماگرها به مفهوم به کارگیری مجموعه ای از داده ها و فرآیندها برای تشخیص تغییرات دورهای و نقاط چرخش رفتار متغیرهای مورد بررسی است.
شاخص ها از دیدگاه زمانی در سه گروه شاخص های تاخیری[۲۴]۱، شاخص های همزمان[۲۵]۲ و شاخص های پیشرو[۲۶]۳ طبقه بندی میگردند. تفاوت نماگرهای فوق در این است که افت و خیزهای برخی از آن ها قبل از افت وخیزهای بقیه بوقوع میپیوندد [۸]. شاخص های پیشرو بیشتر در متغیرهای قیمتی و مواردی نمود مییابد که نسبت به اختلالهای اتفاقی کوتاهمدت یا نوسانهای ادواری اقتصاد ملی حساسیت زیادی دارند. شاخص های همزمان حرکتهای ادواری کمتری دارند و هموارتر میباشند. و به همین ترتیب شاخص های تاخیری دارای کمترین نوسانات ادواری بوده و بسیار هموار میباشند. شاخص های همزمان و تاخیری بیشتر به منظور تحلیل روندهای درازمدت و شناخت ساختار اقتصاد ملی به کار میروند. از دیدگاه کاربردی، شاخص ها به دو گونه اصلی تقسیم بندی میشوند.
-
- شاخص های مقداری (حجمی)
- شاخص های قیمتی
شاخص قیمتی، میانگین تغییرات نسبی قیمتهای مجموعه ای از پدیده های اقتصادی معین بین دو دوره زمانی است، در حالی که شاخص مقداری، میانگین تغییرات نسبی مقادیر مجموعه ای از پدیده های اقتصادی معین بین دو دوره زمانی است. ناگفته پیدا است که این مقادیر باید همگن باشند.
شاخص های متداول در بازار سرمایه آمریکا
اولین بار شاخص قیمت سهام در سال ۱۸۸۴ در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. این شاخص در راه آهن از میانگین ساده قیمت سهام ۱۱ شرکت به دست میآمد. امروزه شاخص های زیر در بازار سرمایه آمریکا رواج دارند:
-
- شاخص داوجونز(Dow Jones) که شامل اطلاعات ۳۰ شرکت صنعتی، ۲۰ شرکت حمل و نقل و ۱۵ شرکت خدمات عمومی میباشد.
-
- شاخص بارون (Barron) شامل سهام ۵۰ شرکت بزرگ آمریکا که سهامشان در بورس این کشور مورد معامله قرار میگیرد.
-
- شاخص میانگین جامع ولیولاین (Value Line) که شامل بیش از ۱۲۰۰ سهم بورس نیویورک و بازار خارج از بورس آمریکاست.
-
- شاخص جامع بورس نیویورک (Nyse) شامل ۱۶۰۰ سهم عادی بورس نیویورک.
-
- شاخص جامع (Nasdaq) شامل سهام عادی خارج از بورس.
- شاخص استانداردپورز ۲۵۰ (S & P 250) شامل ۲۵۰ سهم بزرگترین صنایع خارج از بورس.
شاخص های قیمتی سهام از هر روشی که مورد محاسبه قرار بگیرند به نوعی بیانگر ریسک بازار میباشند و تغییرات در این شاخص ها بیانگر درجه ریسک یک بازار خواهد بود. شاخص قیمت سهام علاوه بر کمک نمودن به سهامداران و سرمایهگذارن در انتخاب سهام به عنوان یک شاخص اقتصادی از دید اقتصاد کلان جامعه مورد استفاده قرار میگیرد به نحوی که در اکثر موارد سنجش کارکرد یک بازار مالی همواره به وسیله شاخص های قیمتی این بازار در کنار سایر متغیرهای اقتصادی و یا به صورت مجزا میگیرد [۹].
شاخص قیمت در بازار سرمایه ایران